19 april jl. stond de inhaalwedstrijd tegen Zeewolde F5 ons te wachten. We hebben ons moeten herpakken na de nederlaag van vorige week tegen koploper Stroe F4. Dat was een zure appel waar we door heen moesten bijten. 
De training was goed geweest, sterk getraind en toch het vizier weer scherp gekregen voor deze wedstrijd tegen Zeewolde.  Tristen onze “halve” keeper was er nog steeds niet bij. De rest was fit en stond te trappelen om te beginnen.  Om 08.30 uur druppelden we achter elkaar binnen in kleedkamer 4. Nu is 4 het geluksgetal van de teammanager en tot overmaat van geluk mochten we ook nog op veld 4. Kunstgras!! En dat voelt als thuiskomen aangezien wij in de gelukkige omstandigheid verkeren dat wij daar ook op mogen trainen.  Speciale vermelding verdient onze materiaalman Floris. Ondanks een slapeloze nacht was hij er wel op tijd J. Ook onze trainer en geluksbrenger Peter P. was ook niet fris volgens eigen zeggen. Maar toch in staat om de veters te strikken en dat voelt ook als thuiskomen. Gewoon alles lekker en volgens vast patroon. Voorbespreking door Albert zelf….wat kon ons gebeuren.  De noppen weerklonken op de harde vloer en daar gingen we met de wekelijkse yell: “wij zijn sexy, wij zijn cool, al de ballen in hun doel”.  Inlopen, inschieten en kennismaken met de tegenstanders. Zij waren groot maar op combinatie hebben we mogen winnen in deze wedstrijd.  De scheidsrechter floot goed en liet veel toe en daarmee voelde hij deze wedstrijd perfect aan.  Supports waren er weer in groten getale. Leuk hoor!! 
De bal begon te rollen. Tikkie, takkie, tikkie takkie. Het ging uit het boekje… fantastisch om dit mee te mogen maken. Staf was vervuld van trots.
Finn scoorde op zijn kenmerkende manier van doorzettend aanvallen zijn eerste maar ook zijn 50ste doelpunt van dit jaar. Van harte met deze mijlpaal, jochie. Duidelijk zal zijn dat Finn het niet alleen kan en dat hij zijn teammaatjes hard nodig heeft. Zo ook vandaag; Ruben, Quinten en Ties brachten hem in de eerste helft prima in stelling, 3 x maar liefst. Wendy complementeerde de ruststand met 4-1. We maakten ff een foutje achterin en dat gaf Zeewolde de gelegenheid om de eretreffer te maken.  Ruststand dus 4-1. 
De eerste helft keepte Luca prima en had niet zo gek veel te doen gehad. Maar hij stond zijn mannetje. Tweede helft wisselde Luca met Kai als keeper. En die Kai …. Pfff…wat kan dat ventje toch lekker keepen. Duiken alsof hij het al jaren doet en hij gooit zich zonder problemen voor de tegenstanders en maakte vlak voor tijd een wereldredding. Knap hoor!! Die moet eens over zijn toekomst na gaan denken.  Achterin waren Kai/ Luca en Celiné niet te passeren; hierbij goed geassisteerd door Tijn die deels ook achterin diende te blijven. Deze week verdient Luca een speciale vermelding; die jongen is zo gigantisch gegroeid dit jaar. De timing en de wijze van verdedigen; klasse. Zo meteen nog meer over Luca. Wendy fungeerde als motor op het middenveld en scoorde verdient waarbij zij ook het nodige verdedigende werk heeft verricht. Quinten heeft zijn meters weer gemaakt en wat een schot heeft die jongen. Als hij zichzelf meer gaat trainen om dat geweld onder controle te krijgen dan scoort hij er zo 2 of 3. Quinten schiet hard, gooit ver in en is snel en heeft een sterke drive naar voren. Hij heeft de goede eigenschappen in huis.  En dan Ties; wat kan die jongen toch mooi voetballen. Sierlijke bewegingen en wat Quinten nog wat te robuust doet, moet Ties nog wat meer doen. Ties speelt zich zelf vaak vrij maar vergeet te schieten als het kan terwijl hij dat prima kan. Ruben liet ook van zich spreken; hij heeft naar eigen zeggen wel drie assists gegeven. Hij heeft de kansen op zijn doelpunt gehad. Instelling was super, Ruben is degene die op de juiste momenten het juiste grapje kan maken waardoor de spanning iets gebroken wordt.  Tijn heeft zijn kilometers ook weer gemaakt wat ook bijna geresulteerd heeft in zijn eerste doelpunt. Maar het mocht helaas niet zo zijn. Het wordt hem zo gegund door het hele team; getuige ook het heel specifiek afleggen van Finn op hem. Dat doet Finn niet graag….dus dat zegt genoeg. Het mocht helaas niet zo zijn. Komt vanzelf!! 
Na rust gingen we verder waar we gebleven waren voor de rust. Wel werd Zeewolde wat sterker en speelde steeds meer op onze helft. Het gaf ons echter ruimte voorin en door de voorsprong mochten de verdedigers om de beurt mee naar voren. Celiné bleef onze rots achterin en heel af en toe dribbelde ze mee naar voren. Wat een robuustheid is dat toch. Zij heeft inmiddels een aanbieding van ander F team afgeslagen tot onze grote opluchting. Luca ging op zijn beurt ook mee en stak het veld over en scoorde echt een prachtig doelpunt. Ook Wendy deed weer van haar spreken en scoorde haar tweede. Lekker om Wendy erbij te hebben hoor; een stabiele kracht op het veld. 
En dan DE HAK. Dit was me een doelpunt….. tsjonge.....
Quinten had de bal op rechts en dribbelde langs de lijn kapte menig tegenstander uit en gaf de bal voor op Wendy en zij zag uit haar ooghoeken Finn vrij staan voor de goal. Wendy bedacht zich niet en gaf een weergaloos hakje op Finn en Finn die hoef je dergelijke cadeaus niet te geven en hij bepaalde de eindstand op 7-1. Maar wat een voetbal. Dan ben je een grote hoor; als je op dat moment zo koelbloedig blijft en over speelt omdat er simpelweg iemand beter voor staat. Dat is prachtig….glimmend van trots stonden wij allen langs de lijn. Patat viel de F4 weer ten deel om deze super overwinning te vieren.
In ieder geval verdient dit (voornamelijk) eerstejaars F een groot compliment. Wat zijn ze snel gegroeid dit jaar!! Vorig jaar kwamen er 8 van de 10 spelers nog uit de 4x4. Dan is het ook nog zo dat Kai, Tijn en Luca eigenlijk nog niet eens in de F hoeven te voetballen en dat zij hierna dus nog twee jaar in de F moeten blijven voetballen. Die gastjes die staan hun mannetje echt prima tegen al die tweedejaarsreuzen. 
Duidelijk mag zijn dat de staf dan ook supertrots is op deze F4. Het is zo dat we dit jaar serieus meedoen/ hebben gedaan voor de titel. Het is echt jammer dat we waarschijnlijk geen kampioen gaan worden maar we waren er dichtbij. Die kans krijg je niet elk jaar. We geven toch nog niet op. Hoop doet leven en de bal is rond.