Iedereen kent Tineke, dat is ook niet zo verwonderlijk want ze loopt al een hele tijd mee. In het begin van het interview kwam naar voren dat zij al 30 jaar de stille kracht is van én in de kantine, dat is een toevalstreffer, maar ook zonder deze rekenschap tijd om Tineke in het zonnetje te zetten.
We laten altijd een aantal namen langskomen die zich verdienstelijk maken voor onze club. We vonden dat er nu een vrouw aan de beurt was
en Tineke was de eerste naam die ter tafel kwam. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er niet meer vrouwen aan bod hadden kunnen komen, maar die zullen mogelijk nog een keer benaderd worden hiervoor.
Tineke is de bescheidenheid zelve, een super lieve vrouw en toen haar gevraagd werd om onderwerp te zijn van de rubriek: ‘In The Spotlights’, reageerde ze als volgt: ‘Ik?, je kunt toch veel beter iemand anders nemen?, iemand die veel meer doet? ’, en gaf daarbij een aantal personen als voorbeeld. Dit is in een notendop dus Tineke. Ze zal nooit op de voorgrond treden, maar staat zeker haar mannetje in de kantine, mensen aan deze kant van de bar kennen haar als rustige vrouw die je op je wenken bedient, maar wel ageert als er iets mis is. Maar zoals gezegd, wij vinden Tineke een meer dat geschikt iemand om deze rubriek deze keer te vullen, we gaan starten met het interview. Foto: Melis Geurts
De beginjaren
Tineke zag het levenslicht als Tineke Jansen op 22 januari 1954 en deed dat als Puttenaar aan de Kelnarijstraat, ten hoogte van waar nu de Tandheelkunde is gevestigd. Ze werd daarmee, zo zou later zou blijken, onderdeel van een 8-koppig gezin, naast de ouders dus nog 6 kinderen. Eerst waren daar Tineke en Alie en na 9 jaar(!) kwamen er nog 2 meiden en 2 jongens om de hoek kijken.
Haar vader was metselaar en overleed veel te vroeg op 49-jarige leeftijd (hij was toen al wel opa van 3 kleinkinderen), haar moeder was gewoon moeder, is inmiddels ook in 2015 overleden. Tineke groeide op in de buurt waar ze is geboren en dat was een gezellige tijd met veel kinderen, veel speelden ze op het terrein van Dirk van Leeuwen waar nu nieuwbouw wordt gerealiseerd.
School
Als kleuter ging Tineke naar de kleuterschool van de Papiermakerstraatschool, later werd dat de Woelwaters aan de andere kant. Nu was het nog gevestigd in het latere overblijflokaal, een stinkende ruimte die voorzien was van een grote potkachel die de boel warm moest houden. Een paar jaar verder kon ze met een paar passen verder de Papiermakerstraatschool betreden waar ze de basiskennis tot zich nam. Dat doorlopend hebbende ging Tineke naar de MULO, dat gevestigd was in de van Damschool, maar de eindstreep werd door omstandigheden niet gehaald. Haar moeder werd ziek en Tineke was nodig in de opvang van het gezin, zij moest de 4 kleinere kinderen mede onder haar hoede nemen.
Werk
In 1969 ging de toen 15-jarige Tineke de maatschappelijke ladder op en kwam via via in beeld bij parfumerie groothandel Geskus. In eerste instantie was de bedoeling dat ze mee zou draaien in het productieproces, maar kennelijk hadden ze in de gaten dat Tineke wel wat meer in haar mars had en zo belandde ze (zonder papieren, daarover deden ze niet zo moeilijk in die tijd) op de boekhouding. Hier was zij onder andere belast met facturering, ze is daar werkzaam geweest tot 1980.
Dan 19 jaar later (1999) is ze werkzaam geweest bij de Stichting Ouderenhuisvesting Nederland (SON) in Leusden, alwaar ze zich bezig hield met de verhuur van seniorenwoningen, dat heeft ze 3 jaar gedaan.
Love
In de vroegere jaren moest je wel wat meer moeite doen dan tegenwoordig om aan een partner te komen. Om aan een man (of vrouw) te komen ging je rondjes door dorp lopen na school en vrijdagavond om te scoren en dat deed Tineke dus ook. Samen met een vriendin op zoek naar de ideale partner en zowaar ze kreeg beet in de visvijver Putten of beter gezegd bij de waterpomp van Putten. Ze sloeg Aart van Dusschoten uit Nijkerk (daar hadden ze kennelijk geen waterpomp) aan de haak en in november 1969 werd de verkering een feit. Na 5 jaar aan elkaar gewend te zijn geraakt besloten ze dat de verkering maar omgezet moest worden in een huwelijk en dat gebeurde in 1974, het feest vond plaats in ‘t Voorhuys.
En ook Aart en Tineke stichtten een gezin, in 1980 en 1983 worden respectievelijk Dennis en Robin geboren, die op hun beurt ook al weer een gezin hebben gevormd en zo mogen ze (Tineke en Aart) zich dus ook al verheugen in het grootouderschap. Met de kleinkinderen Milan (14) en Jordy (9), de kinderen van Dennis, en Lars (10) en de enige meid in het rijtje: Tess (3), de kinderen van Robin. Hiermee begint ook het verhaal SDC eigenlijk, maar daarover hieronder meer.
Om het verhaal compleet te maken; Aart is inmiddels ook gepensioneerd (trouw bezoeker van het 1e) en is nu nog voorzitter van Stichting Natuur en Milieubescherming te Putten.
SDC
De eerste aanraking met de club kwam tot stand door de oudste: Dennis, die nadat hij de zwemdiploma had gehaald op voetballen ging en zo kwam van het een het ander. Overigens hebben beide kinderen hebben zich al verdienstelijk gemaakt bij SDC door na het voetballen leider/trainer te worden van het elftal waarin hun kind speelde.
Na enige tijd (1991) vroeg mevrouw Jonker of ze mee wilde draaien in de kantine om koffie te schenken etc., en dat was het begin van de 30 jaar waarover we eerder al spraken. Ze stapte erin en ging op een gegeven moment alles doen wat er bij hoort in de kantine, maar werd naar verloop van tijd ook de rechterhand van de penningmeester. Tineke regelt de hele subadministratie/financiële afhandeling van de kantine en werkt nauw samen met de penningmeester. Er zijn er door de jaren aardig wat geweest: Wim Doest, Peter Haarman, Wim Evers, Erik Smink, Arie Benschop, Malou Smink en de huidige penningmeester: Marja van Dam.
Ze maakt in deze hoedanigheid ook deel uit van de kantinecommissie, eerst kreeg ze te maken met Bram van Eikenhorst, Joke Elbertsen, Gerda van Eikenhorst, Joop Verhoef en sinds 8 jaar met Teun Roselaar en Gerda van Eikenhorst. Niemand van deze commissie is echt de baas of voorzitter, het is een commissie met een democratische besluitvorming.
‘Leuke dingen die uit onze functie voortvloeien zijn de uitnodigingen van Heineken waar we al een keer de brouwerijen bezochten en op kosten van ’s lands beste brouwer het Nederlands elftal mochten bezoeken.’
Anekdote 1
‘We (Gerda, Teun, Joop en ik) mochten uit naam van Heineken de wedstrijd Ajax – Manchester United bezoeken, maar dat wij (Gerda en ik) geen echte voetbaluitstraling hebben, bleek snel toen de suppoost van dienst ons staande hield. Teun en Joop waren al door de poorten en stonden verderop te proesten van het lachen. De man vroeg in plat Amsterdam: ‘Hey dames, zijn jullie niet een beetje laat? Frans Bauer was gisteren hoor’, waar ze vrolijk lachend toch maar toegelaten werden.’
Anekdote 2
‘Op een gegeven moment staan Wies (ook een medewerker van het 1e uur), Gerda en Tineke achter de bar als er een allochtone man (niks discriminerend of zoiets) naar de bar komt en aan hun vraagt: ‘Kantinehoeren?’, waarop Gerda en Wies gelijk de keuken in vluchtten, en Tineke vraagt: ‘Pardon?’, waarop de man nogmaals vraagt: ‘Kan ik kantinehoeren?’, toen werd duidelijk wat de man bedoelde. De man was de Nederlandse taal nog niet helemaal machtig en wilde weten of er ook een mogelijkheid bestond om de kantine te huren, dat laatste woord kwam er nogal een beetje ongelukkig uit zullen we maar zeggen.’
Hoe zou je jezelf omschrijven?
‘Ik ben een sociaal bewogen iemand die geleerd heeft niet met het minste of geringste op te springen. Ik tel eerst tot 10 voordat ik ergens op reageer, dat is iets wat ik ook door de jaren geleerd heb, en zeker ook bij SDC.’
Heb je slechte gewoontes?
‘Volgens mij niet, ik rook en drink niet en zou het verder ook niet weten.’
Waar word je weleens chagrijnig van?
‘Misschien is het bij elke voetbalclub zo, maar af en toe word ik wel eens chagrijnig van sommige miscommunicatie binnen SDC.’
Waar word je blij van?
‘Ik kan van heel veel dingen blij worden, maar vooral van mijn kleinkinderen. Ik vind het heerlijk om naar de kinderen te kijken als ze hier voetballen (maar ook gewoon thuis). Ik heb zelf niks met voetbal, maar ik kan wel erg meeleven met hun.’
Wat is de charme van SDC?
‘De verbondenheid tussen de mensen, de uitlaatklep die er voor iedereen is, de mensenkennis die je opdoet, maar ook de café functie: lekker met elkaar je dingen delen, zoals ik doe met de andere vrouwen die in de kantine werken. Dit maakt de club tot een warme club waar ik me helemaal thuis voel, waarin ik mijn ei kwijt kan en mij sociaal kan bewegen.’
Welke andere interesses heb je?
‘Fietsen; tegenwoordig heb ik een elektrische fiets en kunnen we wat langere afstanden overbruggen, en verder ben ik een bezig bijtje en vind het fijn om sociaal bezig te zijn.’
Keerpunt in je leven?
‘Het overlijden van mijn zus Alie januari 2006, ze overleed een dag na mijn verjaardag, heb altijd meegedragen dat ze het overlijden bewust een dag gerekt heeft om niet mijn verjaardag met haar sterfdag samen te laten vallen.’
Met wie zou je absoluut niet willen samenleven?
‘Samenleven is een groot woord, maar ik heb aan niemand een uitgesproken hekel, ik zie altijd wel positieve dingen in mensen.’
Leukste TV persoonlijkheid?
‘Robert ten Brink’
Wat zou je willen veranderen?
‘In de wereld: Tot voor kort zou ik zeggen dat Trump weg moest, maar dat is niet meer nodig nu Biden het stokje heeft overgenomen. Bij SDC: Eigenlijk niets, alles loopt zoals het loopt en daar ben ik tevreden mee.’
Daarmee is een einde gekomen aan het interview van Tineke.
Interviewer: Elbert Grift
