Verslag SDC 2 – Epe @ (dd 4-11-2023)

Ik ben vandaag iets later met mijn verslag dus mijn excuses, ik weet dat heel veel mensen reikhalzend zitten uit te kijken naar het hoogtepunt van de week, namelijk mijn verslag van de wedstrijd van het 2^e dus daar komt ie dan: Het is vandaag hondenweer, de wedstrijden tot 1 uur troffen het nog redelijk, maar wij moesten aantreden in een kletsnatte arena die gevoed werd met een gestage toevoer herfstregen (een mooie zin al zeg ik het zelf), het maakte het voor mij bijna onmogelijk om iets aan het papier toe te vertrouwen in de buitenlucht, dus ik doe wat ik eigenlijk nooit doe, ik ga de pot vanachter het glas in de kantine bekijken en ik voeg me bij de kneusjes Lars, Wouter en Dael waarvan de laatste geflankeerd werd door een leuk meisje genaamd Willemijn (ja het is niet anders), ze bleek de vriendin van Dael te zijn, ik heb haar toegesproken: “Wat zie je in vredesnaam in deze gozer, je kunt toch wel beter krijgen?”, waarop ze verzuchtte: “Ja, ik weet het ook niet zo goed, ik ken hem nog niet zo lang”, dus dat gaat wel goed komen denk ik als ze hem wel wat langer kent.

Goed, een jonge scheidsrechter vandaag waar ik inmiddels ook een praatje mee had gehad, hij heette Jos van Amstel (ik mocht meteen Jos zeggen)  en had een heel leuk koddig baardje, ik heb gezegd dat hij in mijn verslag zou komen, en hij vroeg gelijk of ik het naar de KNVB door wilde sturen als hij er goed vanaf zou komen, ik zei dan moet je in ieder geval nr 2 (Ivo)  geen geel geven, hij was een goedlachse scheids (en dat mag ik wel) en komt uit Ede, onze tegenstander komt uit een plaats met een letter verschil namelijk Epe, ik had een flauw grapje willen maken dat Epe vroeger bekend stond als incestdorp en ook bekend was door Marc Overmars, die op zijn beurt weer bekend is geworden met small selfies, maar dat laat ik vandaag maar allemaal achterwege, ik wil ook nog naar de uitwedstrijden en ik wil voorkomen dat ze me bij de dorpsgrens staan op te wachten met hooivorken en zo.

We gaan beginnen met de mededeling dat er we er een paar nieuwe gezichten bij hadden, namelijk nestor Bernald Evers (kregen er gelijk zijn vader Toon als supporter erbij) van het 6^e en Bedinhan Yen van de O23, en die deden het allebei zeer naar behoren; De 1^e kans ontstaat als er dichtbij een inzet nog verijdeld kan worden (eerlijk gezegd weet ik niet voor welke ploeg, dat ben ik vergeten op te schrijven), maar in de 9^e minuut zag van Amstel dat Wes wel dusdanig nadrukkelijk terug werd getrokken dat hij de bal op de stip legde, een buitenkansje voor Xander maar hij vond het kennelijk te vroeg dus schoot hem zo slap in dat de keeper bijna kon blijven staan om het leer op te rapen, weg kans.

Maar dan het volgende moment; het  is de 11^e minuut, ik moet deze treffer op naam laten komen van Bernald op aandringen van de staf, ik moest zeggen dat de verdediging dusdanig op de proef werd gesteld door  de inzet van dhr Evers dat een eigen treffer het enige mogelijke was en dat gebeurde, we staan voor met 1-0 door een eigen doelpunt, bedankt Epertje; Vanaf dat moment is het kat en muis spel, we heersen op elke linie en drukken Epe ver terug, alleen de marge is nog een dingetje, een prachtige actie van Camilo uit een counter wordt nog ternauwernood gestuit door de keeper, Ewout is dichtbij maar de keeper stompt de bal tot  corner, die corner wordt eerst nog weggewerkt maar een achterhoofd van een Epenaar brengt de bal weer terug en uiteindelijk is Wes degene die de trekker overhaalt voor de 2-0, even lijkt het erop dat er wordt tegen gescoord, maar ons aller Han is de reddende engel, hij heeft buitenspel geconstateerd.

De eerst gele kaart is voor hun nummer 6 volgens mij  voor een grote bek, maar dat is moeilijk te constateren op 50 meter afstand vanuit de kantine,  we gaan door en we krijgen voor de rust nog even het hoofdstuk Camilo, in de slotminuut rondt hij een prachtige aanval af tot 3-0, 2 minuten later en dus in blessuretijd is het weer Camiltje die met een prachtige krul vanaf rechts, met zijn linker om de keeper heen het doel vindt, dus dat waren een paar gouden momenten van Camil (je mag blijven Camil, ondanks je voorliefde voor PSV) , de rust in met 4-0, wat moet er dan nog in hemelsnaam verkeerd gaan?

In de 2^e helft nemen we wat gas terug, en lijkt het er soms op dat Epe best wel redelijk kan voetballen, maar dat had meer met ons te maken dan met hun, en toch kwam de 1^e 100 % kans op hun conto, ze hebben echter de pech dat de bal via de onderkant van de lat weer het veld inrolt, maar we bouwen wel verder uit, een prachtige aanval via Ivo en Camilo levert Wes een niet te missen kans op dat doet hij ook niet, de 5-0 is dat is dan misschien voor de statistieken maar geflatteerd is het niet, we spelen de pot uit, maken wel een paar schoonheidsfoutjes die onbestraft blijven en krijgen ook nog een grote kans in de slotfase, maar hoe Brian het ook probeert hij krijgt de bal maar niet het doel in waarop zijn vader zegt: ‘Hij begint verdacht veel op Brobbey te lijken’ en met dit olijke moment van de heer Kops die op visite moet bij vrienden in Utrecht, waar hij eindelijk lijkt vrienden te hebben gevonden, besluit ik dit verslag, nou nog niet helemaal.

Ik heb een superieur 2^e gezien, die Epe in de eerste helft compleet aan banden legde, de 4-0 ruststand gaf de krachtsverhouding goed weer, de 2^e helft werd hierdoor een bijna verplichting maar toch werd er nog een goal aan toe gevoegd , bedankt Bernald en Bedirnhan voor jullie positieve inbreng en ook scheidsrechter van Amstel die uitstekend floot; ondanks het erbarmelijke weer toch weer genoten van mijn favoriete elftal, het was een beetje een kort verslag maar ik heb visite en die vinden het al een beetje vreemd dat ik hun niet aankijk omdat ik met dit verslag bezig ben op mijn laptop, maar belangrijke dingen eerst.

Elbert Grift