De middag na de eerste wedstrijd tegen DVS werden wij door NSC, onze tegenstander van de week erop, gebeld met de vraag of wij de woensdag 14 september tegen hen wilden spelen. Dit in verband met het feit dat die zaterdag maar liefst 5 spelers van NSC moesten afzwemmen. Onder het motto “Wij zeggen geen nee tegen NSC” hebben wij hier maar onze medewerking aan verleend en reisden wij de woensdagavond voor de eerste uitwedstrijd van het seizoen naar Nijkerk.

Tijdens de warming-up werd door sommigen al denigrerend gekeken naar de geel-blauwen. “Die kleintjes zouden ze wel even inmaken”, zo was de algemene gedachte. De spelers werd maar niet verteld dat NSC de eerste wedstrijd met maar liefst 7 – 0 had verloren van Stroe F1 en dat wij in de bekerwedstrijd tegen de F2 van NSC met maar liefst 14 – 0 hadden gewonnen. Wel werd de F4 er direct op gewezen dat lengte niets uitmaakt. Dat was vorige week zaterdag tegen DVS wel gebleken. Bovendien waren wel erg veel spelers van de F4 vermoeid. De ene had die ochtend een sportdag op school, enkele anderen een zwemfeestje (van Sterre) en weer anderen hadden de hele middag al lekker op een veldje in de buurt gevoetbald.

Al snel bleek dat de spelers inderdaad oververmoeid aan de wedstrijd begonnen. NSC bleek over een uitgebalanceerd elftal te beschikken: een uitermate goede keeper, een zeer sterke verdediging en een spitsje à la Dirkje Kuit. Auke Siksma moet de ruimte hebben om er op snelheid langs te gaan, maar die ruimte was er niet. Het (zwarte) kunstgrasveld was klein van formaat en ook NSC hield het speelveld positioneel klein. NSC kwam al gauw op een dik verdiende voorsprong: 1 - 0.  Uiteindelijk wist de F4 er nog net 1 in te schieten, waardoor de ruststand 1 - 1 was.

Tijdens de rust kregen de spelers allemaal te horen wat er mis was gegaan. Het was dat de scheids duidelijk maakte dat hij weer wilde beginnen. Anders waren de coaches nog wel even doorgegaan met bijpraten. Voetbaltechnisch was er nog wel wat bij te brengen. Alleen, zou de vermoeidheid bij de spelers niet een te groot obstakel blijven? Na rust bleef het lastig de stugge verdediging van NSC te doorbreken, maar uiteindelijk lukte het toch. De F4 wist de keeper van NSC nog 3 maal te passeren. Doordat Trystan v.d. Hoek de verdedigingsdeur keurig op slot hield, werd de eindstand 1 - 4.

Doelpuntenmakers van deze vermoeiende avond waren: Evan 2, Sterre 1, Sem 1.

Gelukkig wisten wij de 3 punten mee naar Putten te nemen, maar is wel lering uit getrokken. Voortaan reizen wij niet meer ’s avonds af met oververmoeide kinderen en spelen wij onze wedstrijd gewoon op de zaterdag. Nu hebben wij nog de volle buit, maar voor hetzelfde geld lieten wij hier dure punten liggen. Deze wedstrijd zijn geen foto’s gemaakt en dat is maar goed ook. Deze wedstrijd moeten wij maar snel vergeten, ook al heeft iedereen wel zijn best gedaan.