Het is de eerste dag van het laatste kwartaal van het jaar, als we moeten aantreden tegen WHC die lager staat geklasseerd als ons, en met die rekenschap reizen we af naar Wezep, onder de rook van Zwolle.

Qua weer is het de omgekeerde wereld dit jaar, het lijkt wel of de zomer stuivertje heeft gewisseld met de herfst, waar we de herfst al in juli en augustus lijken afgewerkt te hebben, vallen vandaag de zwaluwen dood van het dak (in Wezep hebben ze kennelijk geen mussen.), het enige waaraan je kan zien dat er een ander jaargetijde is aangetreden is de enorme dauw, die ’s morgens vroeg het water in straaltjes van de ballen af doet stromen, bij een ingooi bijvoorbeeld.

We beginnen gewoon bij het begin vandaag, het eerste wat we horen is een verongelijkte Johan de Bruin: ‘Als er geen plaats is in de auto’s voor mij, ga ik toch lekker naar het eerste’, alsof je daar vrolijk van wordt, Johan.

Gelukkig werd er schoorvoetend een plekje voor hem vrijgemaakt, en achteraf gezien zal Johan heel blij zijn dat hij niet naar het eerste toe is gegaan, want dat is helemaal dikke meleur momenteel.

In Wezep aangekomen, maakte Ronald gelijk rechtsomkeert (griep) en reed het echtpaar van Zon met hun 7-persoonsbusje door naar Zwolle om een vrachtje op te halen, althans zo noemde ik dat in eerste instantie.

Dat vrachtje was een hele mooie dame, genaamd Kim, en die behoort toe aan Lars (broer van Kai) en het zou mij niet verbazen als deze dame een spion is, ze heult namelijk met de vijand, want Lars speelt bij Zeewolde A1, die bij ons in de competitie zit, in de gaten houden deze dame dus, ze kan gevaarlijk zijn.

Elzo was er ook zowaar en die berichtte mij dat Okke trots op hem was vanwege zijn komst, ondanks het feit dat zijn zoon niet speelt, nou lariekoek natuurlijk hij moest gewoon in de buurt van Zwolle fietsen en kwam toevallig langs Wezep, dus ik vond het een toevalstreffer, een beetje ego-strelen noem ik het.

Toen de wedstrijd begon en Okke post vatte in de schaduw van de dug-out, dichtte hij Johan toe hem te waarschuwen als er aan de andere kant van de dug-out wat gebeurde, alvorens hij zijn plek zou verlaten.

De wedstrijd gaat beginnen aldus, en je houdt je hart vast als je bedenkt dat de opgetelde leeftijd van de scheidsrechter en grensrechter van WHC toch gauw de bejaarden som oplevert van 140, en waar de grensrechter ook niet echt de moeite heeft genomen om bijvoorbeeld sportieve kleding aan te trekken.

Het eerste kwartier kon Okke gewoon blijven staan, alle druk werd in de beginfase uitgevoerd op ons doel door de Wezepenaren, het is niet zo dat we niet geconcentreerd waren of zo, maar ik denk dat de opdracht van hun trainer (denk ik) om gelijk als een speer uit de startblokken te komen goed werd opgepakt door de tegenstander, maar ook dit kwartier kwamen we weer zonder kleerscheuren door.

Na 20 minuten een drinkpauze, en we kunnen constateren dat er eigenlijk niks bijzonder is gebeurd, het spel verplaatst zich van links naar rechts zonder grote kansen.

Het kolderieke hoogtepunt de eerste helft is de schwalbe van Wouter, die hier toch beter op moet gaan oefenen, want het ziet er niet uit, het is zo’n lachwekkend gezicht dat het geen eens op een schwalbe lijkt.

We komen langzaam maar zeker tot leven, Bas krijgt een paar kopkansen die er maar zo in hadden gekund, maar helaas daar blijft het bij.

Een dieptepunt kennen we ook deze eerste helft, op links dringt een WHC-er door in het strafschopgebied, besluit na aantikken te blijven staan en de bal in het doel te werken en we staan toch weer met 1-0 achter.

Aan de andere kant hadden we misschien een penalty kunnen krijgen na een handsbal, maar het oudje zag er niets in.

Na de rust spelen we zoals gewoonlijk weer beter, de druk ligt nu duidelijk bij ons, en we melden ons voortdurend bij hun achterste linie, een vrije trap op een mooie afstand is helaas weer niet aan ons besteed. (oefening baart kunst, aan het eind van het seizoen zal er wel eens keer eentje in gaan)

Iedereen die mijn verslagen leest, weet dat Erwin dit seizoen al heel wat kansen heeft gehad, maar er ook al net zoveel om zeep heeft geholpen, nu besluit hij echter een actie tot kans te promoveren, hij dringt vanaf de lijn naar binnen en vanaf de rand 16 plaatst hij de bal met rechts langs de verbouwereerde keeper voor de 1-1. en we dragen Erwin op  handen nu natuurlijk.

Dan komt er een moment wat je cruciaal kunt noemen, Chris krijgt de bal binnen de 16 wordt gevloerd door de goalie (die daarvoor geel ontvangt) maar de bal belandt niet op de stip maar buiten het gevreesde gebied. Het vervolg levert niets op.

Als we een aanval op scherp opzetten, wordt hij steevast door de bejaarde met vlag (geregeld onterecht) neergesabeld en wordt het er niet makkelijker op.

Conditioneel zijn we sterker dat kun je zien, we negeren de geniepigheden van sommige etterbakjes (al kreeg Kai nog een gele prent) en gaan door, iedereen verwacht nu een prachtige apotheose, maar helaas die komt er niet, op een voor ons ongebruikelijk vroege tijdstip (14.20 uur)  wordt er afgeblazen en kunnen we toch concluderen dat we hier 2 punten hebben laten liggen.

Aan de andere kant was ons spel ook niet van dien aard dat we op de banken gingen staan om allemaal OOOHS en AAAHS te produceren, daarvoor was deze pot van een te lage amusementswaarde, dus we accepteren dit maar knarsetandend.

Elbert Grift