Het is inmiddels 2 weken geleden dat we weer voor een competitietreffen aan de bak moeten.

Ik reis een uur later dan het vertrek van het team met 2 bloedfanatieke  Feyenoord supporters (Ronald en Johan) richting de polder voor ons treffen tegen Unicum, de sympathiekste vereniging uit Lelystad. Ik verkondigde en passant even dat ik al jaren fan was van Go Ahead, en ik was mijn leven dus niet meer zeker achter het stuur gezien de bekerwinst van de Deventenaren op 010, gelukkig had ik Ajax vriend Jeffrey ook in de auto.

Dat was ook een apart verhaal, tegen 12-en kwam hij, Jef dus, op de Putter Eng aan en begaf zich richting bespreekkamer waar hij dacht de A1 te vinden, maar die waren al lang en breed  weg op dat moment.

Wat was er gebeurd, hij heeft zijn mobiel altijd een dag later staan, dus volgens diezelfde mobiel was de wintertijd al ingegaan, en dus was Jef een uur  te laat, het is echt waar, bovendien zou het een te slechte smoes zijn, dus moest het wel waar zijn.

Goed, nadat we eerst een midgetgolfvereniging hebben aangedaan, schuiven we net op tijd aan voor het treffen tegen Unicum die om 13.00 uur aanvangt in een uiterst aangenaam najaarstemperatuurtje, genoeg over het weer.

Het valt gelijk op dat we geen afwachtende houding hebben, zoals de laatste tijd vaak het geval was, maar dat we gelijk naar voren gaan voetballen, en zodoende werd het een heel open begin, waarin Unicum ook nadrukkelijk meedeed, al vond ik dat wij iets meer overwicht hadden en zelfs een beste kans kregen, maar Erwin zag de bal verbaasd (Erwin, niet de bal)aan hem voorbij trekken, weg kans, maar dat maakte nog niet veel uit, wat wel uitmaakte was het volgende: Wouter trekt snoevend ten strijde door het midden op, maar wordt reglementair gestuit, al denkt hij zelf van niet, het leer wordt in de aanval van hun verplaatst en belandt bij een voorwaarts die op de 16 staat geposteerd, en hij denkt waarschijnlijk, niet geschoten is altijd mis, met een uiterst gelukkige beroering gaat de bal met een boogbal over Rutger heen en belandt in het doel en we staan weer eens achter, en lopen we weer achter de feiten aan, daar gaan we weer denk je dan.

Maar gelukkig liep het totaal anders deze keer, al moesten we er nog zo’n 10 minuten op wachten, maar dan voltrekt zich ook van alles in vliegende vaart, een storm die pas in de pauze weer gaat luwen.

Het begint met een  tactische omzetting van de coach, die zowaar een gelukkige hand heeft (genoeg daar over, anders wordt hij net zo’n  wiesneus als van Gaal), de belangrijkste pion in deze verandering is Hugo, die een paar seconden na deze omzetting de bal ontvangt uit een ingooi, naar binnen draait en een schot waagt, en ziet zijn inzet in het doel verdwijnen achter de zwakste schakel van de opponent, namelijk de keeper, beetje lullig dat ik dat moet zeggen, maar het was zo, deze was ook te houden, maar dat doet niets af aan het doelpunt, we staan op 1-1 en weten ons gesterkt, we zijn niet meer te stuiten.

Nadat houten klaas Kevin een hoogstandje probeert (wat mislukt), begint een aanval bij Daniel die de bal weet te brengen bij Erwin en die doet wat hij moet doen en dat is scoren, de 1-2 is een feit, we staan voor in een uitwedstrijd, en ik realiseer me ineens dat we in uitwedstrijden eigenlijk nooit echt slecht voetballen, maar lieten het vaak liggen (WHC), konden het niet afmaken (Voorwaarts) of hadden gewoon pech (ASVD), dus moet het vandaag maar eens gebeuren.

De volgende is in de maak en wat voor een, in een uiterste poging een aanval te bezweren komt de doelman buiten zijn 16 en peert de bal weg door het midden, maar zie daar staat in de middencirkel !!! Hugo die bedenkt zich niet en knalt de bal met de binnenkant van de voet richting lege doel, we kijken gespannen omhoog alsof het vuurwerk  op oudejaar al is afgestoken, en zien to t onze verbazing en vreugde de bal tussen de palen belanden, wat een goal!!  dat verzin je niet, we staan wel voor met 1-3 en de koek is nog niet op deze eerste helft , Unicum is volkomen de kluts kwijt , Daniel springt tussen een pass van hun en kan alleen op de keeper af, omspeelt deze en schuift de 1-4 ook nog binnen, wat een serie uppercuts achter mekaar, deze knock-out  kunnen ze toch niet meer te boven komen mag je hopen.

De tweede helft begint en wij spelen zoals we tot dan gedaan hebben, eigenlijk gewoon goed, we zullen niet voorbij gaan aan het feit dat het houtwerk hun tot 2 keer toe in de weg stond, maar wij gingen wel heel effectief verder.

Onze storm begint weer op te steken, een dieptepass van Ivo komt op de stropdas van Chris, die is niet zelfzuchtig, bezorgt de bal bij Erwin en die schuift de bal uiterst beheerst in de verre hoek (1-5), wat een weelde, we lieten het ons welgevallen, zulke zaterdagen beleef je niet veel en er kwam nog meer, nog veel meer.

Chris, stond al een poosje droog (en dat leek meneer niet) eerst botvierde hij dat op een tegenstander en ontving daarvoor geel, maar daarna deed hij dat op een manier die we liever zien, Anton gaat goed door op rechts, de bal komt via Dave bij Chris en die ziet zijn inzet eindelijk verzilverd worden tot een doelpunt, zie je wel dat je het nog kunt, dit is de eerste uit een reeks let maar op. (1-6)

Chris is er ook nadrukkelijk bij in de laatste 2 aanvallen, waar hij bijna weer scoort, maar via een afkets weet Anton er wel raad mee en maakt de 1-7, en ook deze 2 gasten deden het met zijn 2-en als een zeer scherpe voorzet van Chris technisch knap door Anton tot doelpunt wordt gepromoveerd, en zorgt voor de 1-8!!, we verdubbelen zo’n beetje onze voordoelpunten en kunnen uiterst tevreden naar Putten afreizen.

De coach van hun vond dat wij niet veel sterker waren, en dat het vooral kwam  omdat zij het in  sommige momenten hadden laten liggen (vooral achterin, dat dan weer wel), ik denk als je met 1-8 verliest je geen commentaar moet geven, want dat komt uiterst dom over, tenminste als je zulke dingen gaat roepen, wij hoorden het allemaal aan met een hele vette grijns, we hebben hopelijk de weg naar boven weer ingeslagen, ik heb met volle teugen genoten dat moge duidelijk zijn.

Elbert Grift