Op 5 april jl. moesten we thuis aantreden tegen VVOP F4 uit Voorthuizen. Voorafgaand aan de wedstrijd stonden wij op plaats 2 en zij op 3. Slechts verschillend op 1 doelpunt in doelsaldo.

Wat een sensationele wedstrijd zou ons wederom ten deel vallen.
Het begon eigenlijk al een week eerder. Toen werd de staf duidelijk gemaakt dat onze rots in de branding “Wendy” er deze wedstrijd niet bij kon zijn. Staf schoot volledig in de stress. Er werd serieus over gediscussieerd om haar te gaan ophalen en weer weg te brengen…..de afstand 1 uur en 15 minuten bleek toch een brug te ver. Het zegt wel over de gedrevenheid bij de leiding. Het is goed dat er af en toe wat relativerend tegengas is.
We waren er wel van overtuigd dat het ging lukken tegen VVOP; ook zonder Wendy.
De dag zelf begon redelijk relaxed. Alles verliep goed. We moesten helaas heeeelemaal naar kleedkamer 12 en speelden op veld 8. En dat met al die spanning….een barre tocht.
Kai was vandaag de aanvoerder en dat is toch altijd weer een goed gevoel. De supportschare was ruim op komen dagen. Zelf supporters uit Den Bosch zijn er gesignaleerd. Een scout voor Luca zo bleek naderhand.
Vooraf lang gedebatteerd over de opstelling en er werd gekozen voor een 2-3-1 opstelling. De opvulling van de plek van Wendy was daarbij het voornaamste struikelblok. Maar ze is prima waargenomen door Luca en Quinten.
Helaas was er wederom geen scheidsrechter op komen dagen en mocht de teammanager zelf aan gaan treden met fluit.
Na een wat lange warming-up en een kennismaking van een zeer drukdoende, gedreven maar vriendelijke leider van VVOP mocht VVOP aftrappen.
Het waren voornamelijk tweedejaars en dat kon je zien ook…..er liep een gozer bij die was groter dan Appie en Peter bij elkaar. Tevens hadden zij met name goede spelers en niet echt zwakkere schakels in het team en een leider die zijn keel schor schreeuwde. Zouden wij nooit doen. Wat moeten die mensen wel niet denken.
Maar we begonnen best goed maar we lieten ons toch overlopen doordat er teveel uit de afgesproken posities gelopen werd. Maar wat mag je ook verwachten........maar toch. We kwamen 0-2 achter en zagen even de kampioensaspiraties tussen de vingers weglippen. We waren het ff kwijt. De scheids liep over van frustraties …veel te fanatiek die vent.
De supporters en staf deden hun best maar het viel ons zwaar tegen die gasten uit Voorthuizen.
Gelukkig wist Finn vanuit een zeer rommelige situatie de 1-2 binnen te tikken en was de aansluiting een feit. Achterin werkten we hard waarbij niets dan complimenten voor Celiné (wat een drive heeft die meid), Kai(altijd hardwerkend en gaat niemand uit de weg) en Luca ( in één woord: zekerheid!!!). Tristen stond zijn mannetje zo goed mogelijk tussen de palen maar met een overtal van 4 tegen 1 is het toch geen doen voor een goede keeper. Verder een aantal mooie reddingen.
Rust gingen we met 1-2 in. pfiew
Keeperswissel: Celiné kwam in plaats van Tristen.

Tevens een hoop inspirerende woorden van de staf en onze F4 is klaar voor de tweede helft.
Het zal waarschijnlijk door de dextro van Peter P. komen maar we gingen als een speer van start. Binnen no-time stonden we 3-2 voor!!!! U leest het goed. Finn en onze nieuwe aanwinst (met een gezonde drive naar voren) Quinten zorgden voor de doelpunten waarbij Quinten het halve veld over stak en de bal er mooi inschoot.
Duidelijk zal zijn dat de spanning te hoog was en dat menig zucht en vrouwelijk gegil te horen was.
Helaas herpakten de mannekes van VVOP zich en wisten zij Celiné twee keer te verschalken: 3-4 achter. De spelers van SDCP werden wat kribbig maar bleven strijdvaardig. Ties onze balvirtuoos; goed gespeeld en durft er steeds harder in. Tijn was er weer dichtbij en maakt de laatste maanden grote stappen. Ruben had de beslissing op de schoen; helaas. Maar de kansen zijn er en dat is veel waard. Tweede helft stond ook Tristen achterin zijn mannetje en heeft menig bal weg kunnen krijgen in goede samenwerking mijn zijn medeverdedigers.
Vlak voor tijd (secondewerk) kreeg Finn de bal aangespeeld drukte door richting goal speelde de verdediging uit, kapte de laatste man uit en schoot hard met links in 4-4.
Mensen juichten en moesten de tranen wegslikken en bovenal veel toonden zij veel blijdschap. 4-4 bleek dan ook de eindstand. En dat voelde voor toch goed voor SDCP. Zeker toen ons duidelijk werd dat de onze andere kampioenskandidaat Stroe ook gelijk gespeeld had. Hiermee liggen de kansen geheel open voor ons.
Daarna de penalty’s genomen en dat ging voortreffelijk. Finn schoot hem maar met links in aangezien de keeper waarschijnlijk dacht dat hij ‘m met rechts zou gaan nemen omdat de keeper dat in de wedstrijd had kunnen zien, verklaarde de spits zelf achteraf tijdens zijn zondagse interview.

Geen winst dus…… en dus geen patat. Maar door de geleverde strijd en om alle spanning weg te koelen viel een ijsje hen ten deel. Ook de wisselaars, Penningmeester, verdere staf en supporters moesten er echt ff van bijkomen. Die scheidsrechter hopen wij echter nooit meer te treffen; wat een rare kwibus zeg!!
Volgende week staat de topper met Stroe op het program. Weten we die te winnen wordt het echt serieus voor wat betreft de titel. Het doelpuntensaldo kan nog van belang worden. De lat ligt hoog maar is echt mogelijk. Helaas moeten we onze keeper missen de komende weken dat moeten we op zien te vangen. Zou fantastisch zijn!!!

Vlammen SDCP….. wij zijn sterker door combinatie!!!